کد مطلب:77739 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
یعنی و بود كه می گفت امیرالمومنین علیه السلام مصاحبهای خود را نزد جنگ كردن. «لاتشتدن علیكم فره بعدها كره و لا جوله بعدها حمله و اعطوا السیوف حقوقها و وطنوا للجنوب مصارعها و ادمروا انفسكم علی الطعن الدعسی و الضرب الطلحفی و امیطوا الاصوات، فانه اطرد للفشل و الذی فلق الحبه و برء النسمه ما اسلموا و لكن استسلموا و اسروا الكفر، فلما وجدوا علیه اعوانا اظهروه.» یعنی باید صعب و دشوار نباشد بر شما فرار كردنی كه بعد از آن برگشتن به سوی حرب باشد و نه برگشتن از دشمنی كه بعد از آن حمله بر او باشد. یعنی چنانچه به ضرورت فراری و رجعتی از جنگ روی نماید، بعد از آن باید برگشتن به سوی جنگ و حمله كردن بر دشمن بر شما صعب و دشوار نباشد، چه بسیار وقت است كه فتح و نصرت، در رجعت بعد از فرار و در حمله ی بعد از بازایستادن است. و عطا كنید به شمشیرها حقهای آنها را كه زدن به دشمن باشد و مهیا سازید مر پهلوهای دشمنان را از برای مكان اوفتادن كشته ی شمشیرها و تحریض كنید نفسهای شما را بر نیزه زدنی كه كارگر به اندرون باشد و شمشیر زدنی كه پر خطر باشد و بمیرانید و ازاله كنید آوازها را، پس به تحقیق كه ازاله ی آوازها منع كننده تر است مر جبن را. سوگند به آن چنان كسی كه شق كرده است دانه ی گندم را و خلق كرده است انسان را، كه اسلام نیاوردند ایشان و لكن طلب كردند سلامتی نفوس و اموال را به اظهار شهادتین و پنهان داشتند كفر را، پس در وقتی كه یافتند بر اظهار كفر یاریگران را، آشكار كردند كفر را. [صفحه 1038]
و كان یقول علیه السلام لاصحابه عند الحرب.
صفحه 1038.